Onze nieuwe tentoonstelling, het Digital Wellness Center, is een magisch bos waar natuur en technologie op harmonieuze wijze samenkomen. Onder kleurrijke, kronkelende bomen met herhalende patronen, voelt het alsof je in een levend kunstwerk wandelt. Deze bijzondere patronen, fractalen genoemd, zijn door Jules Ruis tot leven gebracht in 3D-ontwerpen. Dit bos helpt ons groeien en bloeien in balans met de natuur en de technologische wereld, een next nature.
‘’Ik ben onwijs trots op mijn bomen’’, vertelt Jules Ruis (80) als hij door de nieuwe tentoonstelling van Next Nature loopt. Hij lacht als zijn 3D-geprinte bomen veranderen van blauw naar paars door de schijnwerpers. ‘’Normaal raakt niemand in aanraking met fractalen, maar toch staat er een heel bos van patronen op de vierde ring van het Next Nature Museum.’’
Wat zijn fractalen?
Fractalen zijn patronen die zichzelf steeds herhalen; of je ze van dichtbij of veraf bekijkt. Dat klinkt misschien ingewikkeld, maar je ziet ze vaker dan je denkt. Kijk maar eens naar een dennenappel: de schubben vormen een spiraal die steeds doorgaat. Of aan een broccoli, waarvan de kleine roosjes eruitzien als een mini-versie van de hele groente. Het kijken naar deze herhalende patronen helpt je om minder stress te voelen en minder moe, dat blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Oregon.
Liefde op het eerste gezicht
Hoewel fractalen altijd al hebben bestaan in de natuur, heeft Jules Ruis niet altijd met deze patronen gewerkt. Dit gebeurde pas na 1982, toen Benoit Mandelbrot zijn wiskundig boek ‘The Fractal Geometry of Nature’ publiceerde. In dat boek stond een 2D-tekening van een fractaal. Het was liefde op het eerste gezicht. ‘’Ik raakte gefascineerd, maar ik dacht tegelijkertijd: dit kan beter, dit kan in 3D’’, vertelt hij. En zo ontstond er, 43 jaar later, 3D-geprinte fractalen in het Next Nature Museum in Eindhoven. ‘’Nu heet het geen ‘The Fractal Geometry of Nature’ maar ‘The Fractal Trigeometry of Next Nature’.’’
De functie van fractalen
Volgens Jules zijn fractalen niet alleen mooie en natuurlijke vormen, maar hebben ze ook praktische toepassingen. Zo stelt hij voor om een "zonneboom" te maken, een boom die zelf energie opwekt via zonlicht. In plaats van traditionele zwarte zonnepanelen op daken, zouden deze energie-opwekkende bomen in tuinen kunnen staan. Dit is efficiënter omdat een fractale boom een groter oppervlak heeft dan een zonnepaneel. Daarnaast vindt Jules een zonneboom beter passen in de natuur.
Maar Jules ziet nog veel meer mogelijkheden. Hij stelt voor om fractale structuren te gebruiken voor kunstmatige bloedvaten, geïnspireerd door de natuurlijke fractale patronen in ons lichaam, zoals in onze longen. Deze fractale bloedvaten of zenuwen zouden kunnen worden ingezet in de medische wereld, bijvoorbeeld bij transplantaties, protheses en regeneratieve geneeskunde.
Een fractale stad
Een ultieme droom van Jules is dat er een fractale stad ontstaat. ‘’Maar we moeten fractals alleen toepassen waar het zinvol is. Als je fractale wegen gaat maken, dan ben je wel echt heel lang bezig’’, lacht hij. Toch ziet hij mogelijkheden voor de eerste fractale huizen. ‘’We hoeven niet te wachten op de natuur om fractale vormen te creëren, we kunnen ze zelf ontwerpen en optimaliseren in elke denkbare vorm dankzij de formules.’’
Hoewel fractale huizen nu nog fictie zijn en een volledige fractale stad toekomstmuziek lijkt, is volgens Jules de eerste stap gezet. De bomen op de vierde ring van het Next Nature Museum vormen het levende bewijs: een harmonieus samenspel van natuur en technologie dat ons inspireert en laat groeien. Het is een plek waar beide werelden samenkomen – een ware next nature.
Share your thoughts and join the technology debate!
Be the first to comment