Het betere spul

Te veel. Te zinloos. Spullen lijken voortdurend verdacht te zijn. De reflex van minder kopen en ‘consuminderen’ lijkt de nieuwe norm. Of in ieder geval zo te horen. Maar misschien is de vraag niet hoeveel we hebben, maar waarom we al die spullen hebben. 

We bouwen als mens onze identiteit voor een groot deel op uit dingen. Soms als afleiding, oppervlakkige hebzucht of ‘slachtoffer’ van consumptie, maar vaak ook als poging tot erkenning in een grote rommelige wereld.

Het is ook niet iets nieuws, schrijft Sander van Walsum in de Volkskrant. Psycholoog Russell Belk introduceerde in 1988 al het concept van the extended self. Onze bezittingen - een goed parfum, mooi boek of nieuwe broek - zijn uiteindelijk gewoon een verlengstuk van wie we zijn of zouden willen zijn. 

Koop beter 

Het gaat misschien ook niet eens over ons consumptiedrang, maar over kwaliteit van dingen. Een zorgvuldig gekozen kado is ook nooit zomaar een object, maar een tastbare vorm van aandacht. 


Het Vinted effect

Niet voor niets duikt steeds meer vintage op. Mede dankzij het Vinted-effect. ‘De kwaliteit en de snit zijn gewoon beter.’ Generaties en al hun spullen tonen uiteindelijk ook een cultureel tijdsbeeld

Het probleem is dus niet dat we te veel dingen bezitten, maar dat we te weinig betekenis toekennen aan wat we hebben en kopen. Misschien is dat ook wat duurzaamheid betekent: niet afstand nemen van spullen, maar een relatie aangaan met materieel. 

In een tijd waarin digitale omgevingen onze relatie met de echte wereld vertroebelen, zijn er gelukkig nog onze geliefde spullen.

In plaats van te streven naar minder spullen, zouden we kunnen streven naar spullen die relaties mogelijk maken, tussen mensen, tussen generaties, tussen mens en materiaal. 

Want juist in het tastbare kan de toekomst voelbaar worden. Bij Next Nature maken we speculaties tastbaar in materiële vorm, om mogelijke toekomsten te begrijpen en daarmee de waarden die we koesteren (of juist niet).