Dave Lee, een technologieverslaggever bij BBC News, experimenteerde met het inhuren van een vrouw voor $5 om de felbegeerde Facebook-status te krijgen: 'Heeft een relatie met'. "Sophia" – niet haar echte naam – biedt haar diensten aan als nep-vriendin via de website Fiverr. Volgens Lee huren veel mannen nep-vriendinnen in om er beter uit te zien op sociale netwerksites of om hun exen jaloers te maken. Hoewel Sophia niet echt was, was ze voor een paar dagen "echt" voor Lee's vrienden en kennissen op Facebook.
Dit fenomeen roept twee kwesties op. De eerste heeft te maken met de theorieën van Jean Baudrillard in 'Simulacra en Simulaties'. Het feit of de waarheid dat zij virtueel is, is onbelangrijk zolang het maar echt lijkt of echt is en je de gewenste resultaten oplevert: je exen jaloers maken of pronken met een prachtige vriend/vriendin. De gelijktijdige massale verspreiding van informatie op sociale netwerksites creëert hyperrealiteit, een gevoel van het "echte" dat geen oorsprong of werkelijke realiteit heeft. Het is waarschijnlijk hetzelfde fenomeen dat Wikipedia zo invloedrijk maakt, en mensen de neiging hebben informatie ervan als 'waar' te beschouwen, ongeacht de feitelijke nauwkeurigheid.
De tweede kwestie is dat het vergelijkbaar is met virtuele prostitutie in Second Life. 'Virtueel escorten' maakt gebruik van menselijke intelligentie voor taken die computers momenteel niet kunnen uitvoeren, zoals het schrijven van romantische berichten of het plaatsen van flirterige opmerkingen. Crowdsourcing-internetmarktplaatsen, zoals Amazon Mechanical Turk, zijn een voorbeeld van de coördinatie tussen virtuele ruimte en anoniem menselijk werk. Virtueel escorten kan een aanwijzing zijn dat de relatie tussen werknemer en werkgever verschuift van een industrieel model naar een volgend natuurlijk model.


Comments (0)
Share your thoughts and join the technology debate!
No comments yet
Be the first to share your thoughts!