
Hoewel ik niet zoveel krijtjes heb gegeten als PiPi toen ik opgroeide, weet ik zeker dat we ons allemaal de eerste dag herinneren waarop we was proefden. Hoe kan iets er *zo* smakelijk *uitzien*, maar toch volkomen smakeloos zijn. Maar ik dwaal af. Door de verweekelijking van Amerika zijn de namen van kleuren van krijtjes door de jaren heen langzaam maar zeker veranderd om politiek correcter te zijn. Bijvoorbeeld, in 1962 werd de kleurnaam "vleeskleur" hernoemd naar "perzik". Een schande naar mijn mening. De vervangende naam had beter geschikt moeten zijn om zowel de werkelijke kleur ALS de geschiedenis van de oorspronkelijke naam van het krijtje weer te geven. Ik zou het "blank-huidskleurige-hei-ren-hangende-honingmeloen" hebben genoemd. Dat gezegd hebbende, laat me jullie de Sinocidale Chinese KrijtKleuren presenteren. Een eigenaardige afbeelding.
Via mylaowai.com, dank aan Mónica Carriço


Comments (0)
Share your thoughts and join the technology debate!
No comments yet
Be the first to share your thoughts!