How to Grow your Own Toaster

Hier is een experiment dat iedereen thuis kan doen: kijk eens rond in je huis en probeer een consumentenproduct te vinden waarvan je weet waar het gemaakt is en door wie. Iets gevonden? Inderdaad, dat kan tegenwoordig een hele opgave zijn. Dit laat zien hoe vervreemd we zijn geraakt van de producten om ons heen – voor zover wij weten groeien ze in de winkelboom.

Thomas Thwaites besloot zelf de touwtjes in handen te nemen en te onderzoeken of hij een broodrooster kon maken, helemaal vanaf nul – beginnend met het delven van de grondstoffen en eindigend met een replica van een massaal geproduceerd broodrooster dat hij in een winkel had gekocht voor minder dan £5,00.

Na wat onderzoek stelde Thomas vast dat hij slechts vijf materialen nodig had om een broodrooster te maken.

"Koper, om de pinnen van de stekker, het snoer en de interne bedrading te maken. IJzer om het stalen roosterapparaat en de veer te maken die de toast omhoog duwt. Nikkel voor het verwarmingselement. Mica (een mineraal dat een beetje op leisteen lijkt) waaromheen het verwarmingselement wordt gewikkeld, en natuurlijk plastic voor de stekker- en snoerisolerende lagen, en voor de belangrijke, strak ogende behuizing. De eerste vier van deze materialen worden uit de grond gegraven, en plastic wordt gewonnen uit olie, die meestal via een gat omhoog wordt gezogen."

Om zijn eigen plastic te maken had hij ruwe olie nodig. Zijn eerste reflex was om British Petrol te contacteren, maar later realiseerde hij zich dat er zoveel plastic afval ronddrijft in ons ecosysteem dat hij net zo goed het plastic zelf kon delven – sommigen zouden dit vals spel kunnen noemen, maar zij begrijpen next nature niet.

Nadat hij wat ijzererts had gedolven uit een onrendabele mijn in het VK, probeerde Thomas eerst het metaal te extraheren met een schoorsteenpot, wat föhns, een bladblazer en een methode uit de 15e eeuw. Toen hij er niet in slaagde om voldoende zuiver ijzer te verkrijgen, besloot hij wat flexibeler te worden en gebruikte hij een magnetron om het ijzer te smelten (video).

Het resultaat van het project was een broodrooster dat enigszins onvolmaakt lijkt op de exemplaren die wij kopen – een soort halfbakken, handgemaakte pastiche van een consumentenapparaat.

De bovenstaande foto toont Thomas' eerste poging om zijn zelfgemaakte broodrooster daadwerkelijk te gebruiken en toast te maken, tijdens een Test lab-evenement bij V2_ in Rotterdam. Helaas voor Thomas – maar hilarisch voor het publiek – brandde het circuit in het broodrooster meteen door nadat het werd ingeschakeld, wat resulteerde in de geur van toast, maar geen toast.

Het is duidelijk dat het zelf maken van een broodrooster geen eenvoudige taak is. Toch moet men Thomas prijzen voor het uitvoeren van zo'n prachtig informatief project over hoe goedkope, alledaagse voorwerpen afhankelijk zijn van ongelooflijk complexe en geavanceerde wereldwijde toeleveringsketens die onzichtbaar en onbegrijpelijk zijn voor consumenten.

thetoasterproject.org